Geweld op de werkplek neemt toe. Het aantal jaarlijkse schietpartijen in Amerikaanse bedrijven is de afgelopen jaren verdubbeld. Winkeldiefstal gaat nu vaak gepaard met geweld tegen werknemers en klanten. En in het post-COVID-tijdperk is de kans groter dan ooit dat werknemers in de gezondheidszorg, de voedselvoorziening en het transport worden aangevallen door ontevreden patiënten, klanten en passagiers. Geweld op de werkplek is tegenwoordig de belangrijkste oorzaak van verwondingen en dodelijke ongevallen op het werk.
In het licht van deze alarmerende trends is het van cruciaal belang dat werkgevers voorzorgsmaatregelen nemen om zich te wapenen tegen geweld in hun bedrijf en om hun mensen te beschermen als dergelijk geweld toch plaatsvindt. Ter ere van de maand juni, de nationale maand van de veiligheid, zullen we hier onderzoeken wat de escalatie van geweld op de werkplek betekent voor werkgevers - en wat ze eraan moeten doen in het belang van de fysieke veiligheid en het mentale welzijn van hun werknemers.
Preventie en risicovermindering
De beste manier om je te beschermen tegen verliezen die gepaard gaan met geweld op de werkplek, is voorkomen dat ze zich voordoen. Volgens de regels van de Occupational Health and Safety Administration (OSHA) hebben Amerikaanse werkgevers de plicht om gepaste maatregelen te nemen om gewelddadig gedrag te voorkomen. Als eerste verdedigingslinie moeten werkplekken fysieke beveiligingen en veiligheidsprotocollen hebben die de toegang beperken tot alleen diegenen die een goede reden hebben om daar te zijn. Dit is moeilijker voor plaatsen zoals banken en winkels, waarvan de deuren meestal open zijn tijdens kantooruren. Voor hen kan preventie en risicovermindering bestaan uit het beperken van de hoeveelheid contant geld op het terrein en het installeren van plexiglas barrières bij toonbanken om te beschermen tegen inbraak.
Als risicoadviseurs raden we werkgevers vaak aan om dreigingsanalyses uit te voeren. Deze grondige analyses onderzoeken de waarschijnlijkheid van een actieve bedreiging op het terrein van de werkgever, samen met de grootste kwetsbaarheden en wat er gedaan kan worden om deze aan te pakken. Naast het onderzoeken van zaken als ingangen die toegankelijk zijn voor het publiek en de soorten bedreigingen waarmee ze te maken kunnen krijgen, omvatten ze ook het ondervragen van werknemers over hoe veilig ze zich voelen op het werk en de waarschijnlijkheid dat ze veiligheidskwesties aankaarten bij het management.
Een andere nuttige aanpak voor werkgevers is ervoor te zorgen dat hun personeelsbeleid preventie en risicovermindering ondersteunt. Het uitvoeren van uitgebreide achtergrondcontroles als onderdeel van het aannameproces kan het risico op geweld door een huidige (of voormalige) werknemer verlagen; hetzelfde geldt voor toezichthoudende en HR-processen die de waarschuwingssignalen van extreme stress bij werknemers in de gaten houden en direct aanpakken. Werkgevers moeten rekening houden met stress op de werkplek op grote schaal - zoals ontslagen, fusies en veranderingen in het management - die kunnen leiden tot gewelddadige uitbarstingen als er niet voorzichtig mee wordt omgegaan. Werknemers trainen in deëscalatietactieken in de omgang met boze klanten, bezoekers en collega's is een ander nuttig preventiemiddel.
Gereedheid voor incidenten
De tweede verdedigingslinie van werkgevers is voorbereid zijn op een gewelddadige gebeurtenis die op de werkplek kan plaatsvinden. Hoewel de basis van de paraatheid bij incidenten draait om de bescherming van de mensen, de activiteiten en de reputatie van een organisatie, is de focus enigszins verschoven in de richting van het aantonen van zorgvuldigheid aan verzekeraars en het voldoen aan regelgeving zoals Senate Bill 553 in Californië (die vanaf 1 juli 2024 vereist dat werkgevers uitgebreide plannen aannemen voor de preventie van geweld op de werkplek, gerelateerde training geven aan werknemers en een administratie bijhouden van veiligheidsincidenten). Of werkgevers zich nu beter voorbereiden op een gewelddadige gebeurtenis omdat ze dat moeten of omdat ze vinden dat het juist is om te doen, het eindresultaat is hopelijk een vermindering van het risico dat werknemers gewond raken of gedood worden op het werk.
Een belangrijke strategie bij het voorbereid zijn op incidenten is het opstellen van een noodplan, waarin specifiek wordt vastgelegd wie wat hoe, wanneer en waar doet tijdens en na een gewelddadige gebeurtenis of andere gevaarlijke situatie. Alle werknemers moeten toegang hebben tot het plan, zodat ze voorbereid zijn om snel te reageren en de schade te beperken. Het noodplan van elke organisatie moet de cultuur, waarden en missie ondersteunen en weerspiegelen; het moet ook afgestemd zijn op de bijzonderheden van het personeelsbestand, de fysieke indeling, de middelen en de managementstijl.
Elementen die in een noodplan moeten worden opgenomen zijn onder andere:
- Gedefinieerde rollen en verantwoordelijkheden
- Procedures voor evacuatie en barricaderen/schuilen op de plaats
- Crisiscommunicatieprotocollen
- Wat werknemers kunnen verwachten als de politie/eerstehulpverleners arriveren
- Een "mantra" die dient als het kernplan van de organisatie - zoals "Rennen-Verbergen-Vechten" of "Eruit, veilig, hard".
Training van werknemers over wat ze moeten doen tijdens een actieve dreiging is ook van cruciaal belang om voorbereid te zijn. Net als een eenvoudige mantra helpt training werknemers mentale checklists op te stellen en de neiging om te verstarren bij onverwachte en verontrustende omstandigheden te overwinnen.
Voorbereiden op emotionele gevolgen
De traumatische impact van een gewelddadige gebeurtenis op de werkplek mag niet worden onderschat. Nadat ze een gewelddadig trauma hebben overleefd, kunnen werknemers moeite hebben om te begrijpen wat ze hebben meegemaakt. Op de korte termijn kunnen ze moeite hebben met slapen, zich zorgen maken of geagiteerd zijn en snel schrikken. Latere symptomen kunnen flashbacks, irritatie, angst en depressie zijn. Deze problemen kunnen zich op de werkplek uiten als burn-out, ziekteverzuim, prestatieproblemen en verhitte conflicten - en kunnen leiden tot claims voor arbeidsongeschiktheid of arbeidsongeschiktheid/verlof.
Vroegtijdige interventie is essentieel om posttraumatische stress effectief aan te pakken, dus werkgevers moeten ruim voordat een tragedie toeslaat al over ondersteunende middelen beschikken. Denk hierbij aan een hulpprogramma voor werknemers (EAP), een vaste relatie met een crisisopvang, ruime dekking voor geestelijke gezondheidszorg via secundaire arbeidsvoorwaarden en het integreren van oplossingen voor gedragsgerelateerde gezondheid binnen de zorg voor werknemerscompensatie. Een gedragsgezondheidsaanpak via werknemerscompensatie biedt werkgevers het voordeel dat terugkeer naar het werk als onderdeel van een ondersteunend behandelingsproces kan worden aangepakt; het kan er ook toe leiden dat werknemers sneller zorg krijgen, vanwege een algemeen tekort aan geestelijk verzorgers in de VS.
Juni is niet alleen de Nationale Veiligheidsmaand, maar ook de Maand van de Bewustwording van Post-Traumatische Stress Stoornis (PTSS). Later deze maand kunt u meer lezen op de Sedgwick blog over het belang van het herkennen en aanpakken van PTSS op de werkplek.
Meer informatie - bekijk ons aanbod risicodiensten, nalevingsdiensten voor preventie van geweld op de werkplek en oplossingen op het gebied van gedragsgezondheid voor werknemerscompensatie
Tags: Vervoerder, Prestaties verbeteren, Geestelijke gezondheid, Preventie, Risico, Veiligheid, geweld, werkplek, Veiligheid op de werkplek